احتمالا همتون با شاهنامه آشنایی دارین و میدونید فردوسی برای شاهنامه ۳۰ سال از عمرش رو وقت گذاشت.در نهایت شاهنامه تبدیل به یک اثر هنری باشکوه شد که حدود ۴۰۰۰۰تا ۶۰۰۰۰  بیت داره و و از واژگان عربی کمی استفاده شده،اما او در طول حیاتش چه پاداشی گرفته؟

اول از همه به دوره‌ای می‌رویم که فردوسی در آن می‌زیست؛او در سلسله غزنوی و دوره حکومت شاه محمود غزنوی زندگی می‌کرد.آن سلسله ،همراه با ۲ سلسله بعدش،-سلجوقیان و خوارزمشاهیان -اصالتی ایرانی نداشتند و ترک بودند. (نه قوم ترک های خودمون،از نسل گوک ترکها فک کنم).

فردوسی فردی دهقان بود که تصمیم گرفت برای شاه محمود ،اشعاری درباره اهمیت تاریخ ایران بنویسید.او برای گرد آوردن شاهنامه ،از وقت خود،مدارک و شواهد اندک درباره آن دوره و فکر و تخیل خود استفاده کرد.

سرانجام پس از حدود ۳۰ سال،نگارش شاهنامه به پایان رسید و فردوسی آن را به شاه محمود معرفی کرد.شاه در جواب او گفت: داستان های تو تنها در مورد رستم است و از این رستم ها در لشکر من زیاد است.پس از این سخن،فردوسی بسیار از او رنجیده و مثل اینکه جوابش رو میده،شاه از دست او عصبانی شده،و دستور قتلش رو میده.فردوسی هم همراه با دخترش بسختی فرار میکنه.طرفی شاه هم مقدار مشخصی برای او پاداش درنظر گرفته بود،اما همه آن را نداد.پس از مدت ها،یکی از درباریان محمود غزنوی ،یکی از ابیات شاهنامه را می‌خواند و شاه خوشش میاد،وقتی میپرسد شاعر این شعر کیه،در کمال تعجب اسم فردوسی رو می‌شنود.شاه پشیمون میشه میگه فردوسی رو پیدا کنن و واسش هدیه ببرند.اما زمانی به شهری که فردوسی بود می‌رسند که اون فوت کرده بود.البته هدایا رو به دخترش پیشکش می‌کنند ولی اون قبول نمی‌کنه.میگن فردوسی اواخر عمرش رو توی تنگدستی بوده.

این هم شد پایان یکی از بهترین نویسنده های جهان؛که خودش در این دنیا به حقش نرسید اما اثرش بعنوان یک شاهکار حماسی و اسطوره ای در تاریخ جهان ثبت شد.